ROZDZIAŁ 25

Księga Psalmów

Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! duszę moję podnoszę.
Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie.
A tak wszyscy, którzy oczekują ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący.
Panie! daj mi poznać drogi twe, ścieżek twoich naucz mię.
Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego.
Wspomnij na litości twoje, Panie! i na miłosierdzia twoje, które są od wieku.
Grzechów młodości mojej, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomnij na mię, dla dobroci twojej, Panie!
Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.
Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej.
Wszystkie ścieżki Pańskie są miłosierdzie i prawda tym, którzy strzegą przymierza jego, i świadectwa jego.
Panie! dla imienia twego odpuść nieprawość moję, bo wielka jest.
Jestże człowiek, co się boi Pana? Nauczy go drogi, którą by miał obrać.
Dusza jego w dobrem przemieszkiwać będzie, a nasienie jego odziedziczy ziemię.
Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się go boją, a przymierze swoje oznajmuje im.
Oczy moje ustawicznie patrzą na Pana; albowiem on wywodzi z sieci nogi moje.
Wejrzyjże na mię, a zmiłuj się nade mną; bom jest nędzny i opuszczony.
Utrapienia serca mego rozmnożyły się; z ucisków moich wywiedź mię.
Obacz udręczenie moje, i pracę moję, a odpuść wszystkie grzechy moje.
Obacz nieprzyjaciół moich, jako się rozmnożyli, a mają mię niesłusznie w nienawiści.
Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię, abym nie był pohańbiony; bo w tobie nadzieję mam.
Niewinność i szczerość niech mię strzegą; bom na cię oczekiwał.
O Boże! wybawże Izraela ze wszystkich ucisków jego. {P*}